دانشنامه بازی های ويدئويی

بازی ریتم یا اکشن ریتم، ژانری از بازی‌های ویدیویی اکشن با تم موسیقی است که حس ریتم بازیکن را به چالش می‌کشد. بازی‌های این ژانر معمولاً بر رقص یا اجرای شبیه‌سازی‌شده‌ی آلات موسیقی تمرکز دارند و از بازیکنان می‌خواهند که دکمه‌ها را به ترتیبی که روی صفحه نمایش داده می‌شود، فشار دهند (یا روی آنها پا بگذارند). بسیاری از بازی‌های ریتم شامل حالت‌های چند نفره هستند که در آن بازیکنان برای کسب بالاترین امتیاز رقابت می‌کنند یا به عنوان یک گروه موسیقی شبیه‌سازی‌شده همکاری می‌کنند. بازی‌های ریتم اغلب دارای کنترلرهای بازی جدیدی هستند که به شکل آلات موسیقی مانند گیتار و درام هستند تا هنگام نواختن آهنگ‌ها، نت‌ها را مطابقت دهند. برخی از بازی‌های مبتنی بر رقص، بازیکن را ملزم به رقص فیزیکی روی یک زیرانداز می‌کنند و پدهای حساس به فشار به عنوان دستگاه ورودی عمل می‌کنند.

عنوان PaRappa the Rapper در سال ۱۹۹۶ به عنوان اولین بازی ریتمیک تأثیرگذار شناخته شده است که الگوی اولیه آن هسته اصلی بازی‌های بعدی در این ژانر را تشکیل داد. در سال ۱۹۹۷، Beatmania شرکت کونامی بازار نوظهوری را برای بازی‌های ریتمیک در ژاپن ایجاد کرد. بخش موسیقی این شرکت، Bemani، طی چند سال آینده مجموعه‌ای از بازی‌های مبتنی بر موسیقی را منتشر کرد. موفق‌ترین این بازی‌ها، بازی Dance Dance Revolution محصول سال ۱۹۹۸ بود که تنها عنوان Bemani بود که در خارج از ژاپن به موفقیت بزرگی دست یافت و شاهد تقلیدهای بی‌شماری از این بازی توسط ناشران دیگر بود.

سایر بازی‌های ژاپنی، به ویژه Guitar Freaks، منجر به توسعه سری Guitar Hero و Rock Band شدند که از کنترلرهای به شکل ساز برای تقلید از نواختن سازهای واقعی استفاده می‌کردند. این دو سری که با گنجاندن موسیقی راک محبوب تحریک کننده بودند، ژانر ریتم را در بازار غرب احیا کردند و بازار بازی‌های ویدیویی کنسول و طرفداران آن را به طور قابل توجهی گسترش دادند. این بازی‌ها منبع درآمد جدیدی برای هنرمندانی فراهم کردند که موسیقی آنها در موسیقی متن ظاهر می‌شد. انتشار بعدی Rock Band 3 و همچنین Rocksmith که حتی بعداً منتشر شد، به بازیکنان این امکان را می‌داد که آهنگ‌ها را با استفاده از یک گیتار الکتریک واقعی بنوازند. تا سال ۲۰۰۷، بازی‌های ریتم یکی از محبوب‌ترین ژانرهای بازی‌های ویدیویی، پس از سایر بازی‌های اکشن، در نظر گرفته می‌شدند. با این حال، تا سال ۲۰۰۹، بازار توسط اسپین‌آف‌های عناوین اصلی اشباع شد که منجر به کاهش تقریباً ۵۰ درصدی درآمد ناشران بازی‌های موسیقی شد. ظرف چند سال، هر دو مجموعه اعلام کردند که از عناوین آینده خود فاصله خواهند گرفت.

با وجود این شکست‌ها، بازار بازی‌های ریتمیک همچنان در حال گسترش است و تعدادی بازی مبتنی بر رقص مانند Just Dance از یوبی سافت و Dance Central از هارمونیکس را معرفی می‌کند که از کنترل‌کننده‌های حرکتی و کنترل‌های مبتنی بر دوربین مانند Kinect استفاده می‌کنند. بازی‌های موجود نیز همچنان با مدل‌های تجاری جدید، مانند تکیه بر محتوای قابل دانلود برای ارائه آهنگ به بازیکنان، به رشد خود ادامه می‌دهند. معرفی نسل هشتم سخت‌افزار کنسول همچنین باعث بازگشت عناوین Guitar Hero از اکتیویژن و Rock Band از هارمونیکس در اواخر سال ۲۰۱۵ شده است.

مرجع: ویکی پدیا