دانشنامه بازی های ويدئويی

مترویدوانیا یک زیر ژانر از بازی‌های اکشن ماجراجویی و/یا پلتفرمر است که بر کاوش غیرخطی و پیشرفت هدایت‌شده با نیاز به دستیابی به آیتم‌های کلیدی برای ورود به مناطق خاص تمرکز دارد. این اصطلاح ترکیبی جزئی از نام‌های سری بازی‌های ویدیویی Metroid و Castlevania است که بر اساس الگوی Metroid (1986)، Castlevania II (1987)، Super Metroid (1994) و Castlevania: Symphony of the Night (1997) است.
این بازی‌ها معمولاً دارای یک نقشه جهانی بزرگ به‌هم‌پیوسته هستند که بازیکن می‌تواند کاوش کند، اگرچه قسمت‌هایی از جهان برای بازیکن غیرقابل دسترس خواهد بود تا زمانی که آیتم‌ها، ابزارها، سلاح‌ها، توانایی‌ها یا دانش خاصی را در بازی به دست آورند. دستیابی به چنین پیشرفت‌هایی همچنین می‌تواند به بازیکن در شکست دادن دشمنان دشوارتر و یافتن میانبرها و مناطق مخفی کمک کند و اغلب شامل ردیابی مجدد مراحل در نقشه می‌شود. از این طریق، بازی‌های Metroidvania شامل یکپارچه‌تر شدن داستان و طراحی سطح، طراحی دقیق مراحل و کنترل شخصیت‌ها برای تشویق به کاوش و آزمایش، و وسیله‌ای برای سرمایه‌گذاری بیشتر بازیکن در شخصیت بازیکن خود از طریق عناصر بازی نقش‌آفرینی می‌شود. در حالی که نمونه‌های اولیه معمولاً بازی‌های پلتفرم اسکرول جانبی دوبعدی بودند، از آن زمان این اصطلاح برای بازی‌های از بالا به پایین و سه‌بعدی به کار می‌رود.
اولین بازی متروید در سال 1986 اصول پلتفرمر غیرخطی را ایجاد کرد که از طریق تکرارهای متعدد اصلاح شد، در سال 1994 Super Metroid در نظر گرفته شد که سبک هسته گیم پلی را به Metroidvanias تبدیل کرده است. Castlevania: Symphony of the Night در سال 1997 به عنوان بازی تعیین کننده مترویدوانیا در نظر گرفته می شود که شامل عناصر بازی نقش آفرینی از سری The Legend of Zelda با پیمایش غیر خطی در سری Castlevania است. بیشتر بازی‌های بعدی Castlevania رویکرد آن را دنبال کردند و ژانر را اصلاح کردند. Symphony of the Night دستیار کارگردان، کوجی ایگاراشی، با کارش بر روی دیگر بازی‌های Castlevania، به ایجاد اصول کلیدی مترویدوانیا نسبت داده می‌شود. در دهه 2010، به دلیل چندین بازی مستقل توسعه یافته و مورد ستایش منتقدان، تجدید حیات در بازی های مترویدوانیا رخ داد.

مرجع: ویکی پدیا